Perły polskiej kultury

Perły polskiej kultury to autorski projekt skrzypaczki Natalii Walewskiej, który powstał na bazie jej wieloletnich doświadczeń scenicznych i w odpowiedzi na zapotrzebowanie rynku wydawniczego, ze szczególnym uwzględnieniem gustów polskiego odbiorcy.

Prawdziwą perłą w repertuarze są trzy polonezy autorstwa Michała Kleofasa Ogińskiego, przekazane Natalii Walewskiej przez Iwo Załuskiego z Ogińskich – prapraprawnuka kompozytora. Iwo Załuski z Ogińskich, choć praktycznie od urodzenia mieszka i tworzy w Anglii, jest zaangażowanym popularyzatorem polskiej muzyki i tradycji.

Polonezy do tej pory nigdy nie były wydane drukiem ani nagrane. Pierwszymi wykonawcami historycznych kompozycji byli: Natalia Walewska – skrzypaczka, wieloletnia koncertmistrzyni orkiestry Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, i znakomity pianista Rafał Lewandowski. Premierowe wykonanie odbyło się 10 listopada 2018 roku w Dworze Artusa w Gdańsku, w ramach uroczystego koncertu z okazji 100-lecia Niepodległości Polski pod honorowym patronatem Prezydenta RP Andrzeja Dudy.

Z kart polskiej historii znamy wielkie nazwiska tych, którzy walczyli na polach walki, dowodzili powstaniami narodowowyzwoleńczymi. A co z pamięcią o tych, którzy toczyli „bitwy” bez użycia broni? Spośród przedstawicieli sztuki to literaci zwłaszcza zapisali swoje nazwiska w historii artystów czynu. A gdzie byli wówczas twórcy muzyki? Byli. Byli często bliżej wydarzeń najważniejszych stulecia niebytu niż niejeden żołnierz. A jednak najczęściej dewaluuje się ich udział w dziejowym boju o Polskę. Wielu z nich walczyło m.in. dyplomacją. Niektórzy mieli w sobie wyjątkowy gen Niepodległej, dzięki któremu wnieśli siłę przetrwania w czasie, gdy Polska zniknęła z mapy Starego Kontynentu na 123 lata. Ten gen stanowił broń, której zaborcy nie dostrzegali. Esencję ówczesnej sytuacji naszej ojczyzny wyrażały słowa, które pojawiały się na ustach za granicą: „Polska? Gdzie to jest?”. Taki był status Polski w świadomości świata. Polscy kompozytorzy stali się ambasadorami i azymutami na środkową Europę, gdzie istniała wspólnota narodowa, której odebrano byt. Trwała i przetrwała – poprzez muzykę – w perłach polskiej kultury.

Natalia Walewska – polska skrzypaczka, uczennica Leonida Kogana. W swoim dorobku ma nagrody na międzynarodowych konkursach m.in. Międzynarodowym Konkursie im. K. Szymanowskiego.

Uczestniczyła w wielu festiwalach, gdzie występowała pod batutą wielkich dyrygentów jak: G. Solti, Ch. Eschenbach, M. Roztropowicz. Od 1999 roku jest koncertmistrzem Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. Jej umiejętności zostały docenione przez uznanych dyrygentów jak Jerzy Maksymiuk, Ernst van Tiel, Massimiliano Caldi, Maxim Vengerov, Vag Papian, Juozas Domarkas, sir Neville Marriner, Sławomir Chrzanowski, Petr Chromcak.

W dorobku autorskim Natalii Walewskiej znajdują się nagrania płytowe: „Romanza Classica” na skrzypce i organy z prof. Romanem Peruckim (osiągnęła status złotej płyty), „Clair de Lune” nagrana wspólnie z pianistą prof. Bogdanem Kułakowskim, „Violin & Piano” z pianistą Rafałem Lewandowskim, „Cztery pory roku” Antonio Vivaldiego z Zespołem Muzyki Dawnej „Cappella Gedanensis” pod dyrekcją Tadeusza Wojciechowskiego (platynowa płyta), „War Requiem” z dyrygentem sir Nevillem Marrinerem.

Skrzypaczka została zaproszona w 2014 roku do współpracy przy filmie „Kobiety bez wstydu” w reżyserii Witolda Orzechowskiego, nagrała też „Pocztówkę z Paryża” – ścieżkę dźwiękową skomponowaną przez Piotra Salabera.

W 2015 roku powstała płyta z muzyką filmową „Amber Tango”, zawierająca najpiękniejsze i najbardziej znane melodie filmowe. Płyta ta powstała przy współpracy z dyrygentem Szymonem Morusem, Pawłem A. Nowakiem i orkiestrą kameralną Progress.