Historia OPEC to 60 lat ciepłownictwa na tle dynamicznie rozwijającej się Gdyni. Jest to również historia ludzi, których życie ciepłownicze ściśle wiązało się z kształtowaniem nowej rzeczywistości.

W pierwszych latach powojennych nakłady na ciepłownictwo były znikome, ale intensywny rozwój budownictwa zmusił miasto do budowy nowych kotłowni. W roku 1961 Prezydium Rady Narodowej w Gdyni powołało Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Cieplnej.

W tym początkowym okresie obowiązki dyrektora pełnił inż. Józef Marciniak, a zaraz po nim – mgr Benedykt Pałczyński (1961–1965). W lipcu 1961 roku przedsiębiorstwo rozpoczęło działalność i przejęło do eksploatacji od Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkaniowych 95 istniejących kotłowni. W roku 1963 Gdynia jako trzecie miasto w Polsce, po Warszawie i Krakowie, otrzymała ciepło ze skojarzonego źródła. 

Od roku 1966 MPGC kierował inż. Jan Rogiński (1966–1970). Urodzony na Syberii, syn budowniczego Kolei Transsyberyjskiej, rozpoczął realizację wielkiej inwestycji, jaką była budowa magistrali ciepłowniczych w kierunku Chyloni, Obłuża, Oksywia, portu wojennego i handlowego.

W ciągu dwóch kolejnych dziesięcioleci obowiązki dyrektora sprawował mgr inż. Tomasz Kuplicki (1970–1991). Kuplicki, syn żołnierza Armii Krajowej, jako jedenastolatek wstąpił do Szarych Szeregów, a w wieku 14 lat został łącznikiem AK. Ten błyskotliwy absolwent Politechniki Gdańskiej poświęcił ciepłownictwu całe swoje dojrzałe życie. To pod jego nadzorem MPGC zostało przekształcone w Okręgowe Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej (1974). W latach 80. firma realizowała koncepcję rozwoju scentralizowanego systemu zaopatrzenia w ciepło i włączyła do miejskiej sieci ciepłowniczej Rumię–Janowo. 

Kuplicki zawsze z powodzeniem łączył pracę zawodową, społeczną i realizację swoich pasji. W jednej ze swoich książek napisał: „Moje OPEC-owskie wspomnienia są darem dla załogi za frajdę życiową, jaką mi sprawiła, pozwalając na tak długie kierowanie jej sił, wiedzy, zapału, myśli i serc dla pomnażania dorobku gdyńskiego ciepłownictwa” (Gdynia, 1996 r.).

Kolejny dyrektor OPEC – mgr inż. Aleksander Wellenger (1991–2012) – to absolwent Politechniki Warszawskiej, syn żołnierza AK, powstańca warszawskiego. Do Gdyni trafił z tzw. nakazu pracy i tu już pozostał. Karierę zawodową zaczynał od majstra w kotłowni, poprzez zarządzanie pionem technicznym i inwestycyjnym, aż ostatecznie został prezesem firmy. Wynegocjował pożyczkę z Banku Światowego (1992 r.), EkoFunduszu, GEF i środki unijne na restrukturyzację systemu ciepłowniczego Gdyni, Sopotu, Rumi i Wejherowa. Pod jego przewodnictwem Spółka OPEC osiągnęła w zakresie techniki i technologii światowe standardy. Jest prekursorem wprowadzenia i wdrażania nowoczesnej technologii w ciepłownictwie polskim. 

Taki kierunek rozwoju firmy kontynuuje jego następca mgr inż. Janusz Różalski (od 2012), absolwent Politechniki Gdańskiej. Poprzednio pełnił funkcję dyrektora technicznego i pod jego kierownictwem i nadzorem realizowano koncepcję scentralizowanego systemu ciepłowniczego w Gdyni, Rumi i Wejherowie oraz modernizację kotłowni w Sopocie. W wyniku odbudowy systemu ciepłowniczego zlikwidowano ponad 100 kotłowni węglowych i koksowych, wymieniono stare sieci ciepłownicze na preizolowane, zamontowano nowoczesne węzły cieplne, wprowadzono telemetrię do nadzorowania pracy systemu ciepłowniczego. W latach 2011–2015 zrealizował dwa projekty unijne – budowę kogeneracji w Wejherowie i termomodernizację sieci ciepłowniczej na terenie miast Gdynia i Rumia. W latach 2016–2018 podpisał 8 umów z NFOŚiGW na realizację kolejnych ambitnych inwestycji infrastrukturalnych.
 

Janusz Różalski, prezes Zarządu OPEC sp. z o.o. w Gdyni.

Tomasz Kuplicki

Aleksander Wellenger

Jan Rogiński