Nowy Rocznik Sopocki Jubileusz Towarzystwa Przyjaciół Sopotu

Rocznik Sopocki to wyjątkowe wydawnictwo, które ukazuje się na rynku od kilkudziesięciu lat. Pomysłodawcą pisma i pierwszym wydawcą przez wiele lat było Towarzystwo Przyjaciół Sopotu, które dzisiaj świętuje 50-lecie swojej bogatej i różnorodnej działalności.

Sława Czwartkowych Wieczorów Muzycznych w  Dworku Sierakowskich – pomysł Zdzisława Miodowskiego, a  później (i  do dzisiaj) dzieło profesora Krzysztofa Sperskiego – jest ewenementem nie tylko w  skali naszego kraju. Ponad tysiąc koncertów, na których wystąpili najwybitniejsi artyści polscy i  goście z  zagranicy.

Oczywiście o tych wydarzeniach pisał „Rocznik Sopocki”, którego aktualnie współwydawcą jest również Muzeum Sopotu.
Pomysłodawcą pisma był dr Józef Adamczyk, geograf, pracownik naukowy Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie. Ideę wydawania własnego pisma w Sopocie poparli działacze TPS i  jedna z  sekcji tego towarzystwa: Sekcja Rozwoju Miasta i Ochrony Środowiska w 1975 roku (już wtedy w Sopocie działano na rzecz środowiska) zaproponowała utworzenie komitetu redakcyjnego na czele którego stanął prof. Jerzy Zaleski, geograf, który specjalizował się w  zagadnieniach związanych z  morzem. Pierwszym redaktorem naczelnym rocznika został Zygmunt Brocki, o którym profesor Jan Miodek pisał, że jest „człowiekiem wielkich nadziei”. I to właśnie ten badacz, orędownik prac nad językiem morskim, dbający o  stosowanie właściwego nazewnictwa związanego z  tematyką morską, zredagował i  przygotował pierwszych pięć numerów „Rocznika Sopockiego”. Recenzje o piśmie były bardzopochlebne, podkreślano historyczny charakter wydawnictwa. „Większość mieszkańców Sopotu stanowią przybysze z rożnych stron kraju, historii miasta nie jest im przeto znana z tradycji domowej. A przecie potrzeba wiedzyo przeszłości miasta, w którym się żyje, jest naturalna, a nawet konieczna” – pisał recenzent. W pierwszym komitecie redakcyjnym pisma znalazł się m.in. mgr inż. Zbigniew Canowiecki obok prof. Zaleskiego, Stanisława Leguckiego, Ryszarda Gillesa i dr Adamczyka. Zbigniew Canowiecki był pierwszym etatowym dyrektorem biura Towarzystwa Przyjaciół Sopotu. O wydarzeniach sprzed lat Canowiecki opowiadał z sentymentem i wzruszeniem na jubileuszowym, czerwcowym spotkaniu TPS.

Oczywiście przez te wszystkie lata zmieniali się redaktorzy naczelni pisma, a  „Rocznik Sopocki” zajmował się różnorodną tematyką – nie tylko historyczną, choć do dzisiaj przeszłość, tradycja, tożsamość Sopotu, architektura, sztuka, a  przede wszystkim ludzie żyjący i  tworzący w  tym mieście, stymulujący jego rozwój to wiodące tematy. Redaktorką naczelną pisma jest od sześciu lat Alina Kietrys, która przygotowała do druku już pięć numerów.

Jej koncepcja odwołuje się zarówno do przeszłości Sopotu, jak i  analizuje oraz przedstawia oryginalne i bardzo ciekawe zjawiska z szeroko rozumianej kultury, które w Sopocie mają swoje stałe, utrwalone miejsce. A więc Sopot nie tylko jako miasto „najeżdżane” przez turystów, ale również niezwykły kurort o różnorodnych twarzach, miasto artystów i architektów, prawników i lekarzy, nauczycieli ze znakomitymi osiągnięciami sopockiej oświaty, miasto seniorów, ale i młodych, dla których ważnym miejscem jest Uniwersytet Gdański z wydziałami w Sopocie. Istotna w „Roczniku Sopockim” jest literatura i pisarze stąd, a także sztuki wizualne, teatr, muzyka. Każdy doroczny numer rocznika to kilkusetstronicowa lektura. 

Tegoroczna promocja pisma zbiegła się z jubileuszem pracy redaktor Aliny Kietrys. Świętowano jej 55-lecie działań dziennikarskich. Jej miejscem dziennikarskiego startu było Radio Gdańsk, do którego po latach wróciła jako redaktorka naczelna tej stacji.
A po drodze była telewizja i różne redakcje prasowe w Gdańsku i Warszawie, a także była wykładowczynią na Uniwersytecie Gdańskim i twórczynią studenckiego Radia Mors. Zawsze pisała, mówiła, robiła filmy dokumentalne o sprawach kultury i ludziach w niej działających, bowiem to były jej najważniejsze tematy. Pisanie o teatrze do dzisiaj jest jej pasją, którą realizuje m.in. w „Magazynie Pomorskim”. Za upowszechnianie i analizowanie działań w dziedzinie kultury przyznany jej został w tym roku przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego brązowy medal Gloria Artis. 
Gratulujemy!