POWRÓT/WSTECZ
ECS – forum współczesnej Europy

Wskład polskiej delegacji wchodzili również prof. Piotr Gliński – wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego, oraz Paweł Adamowicz – prezydent Gdańska.

 

O nagrodzie

Nagroda Muzealna Rady Europy, ustanowiona w 1977 roku, to najstarsze i najbardziej znaczące wyróżnienie w Europie, którym honorowane są placówki szczególnie istotne dla dziedzictwa, tożsamości i wspólnotowości Europy. Corocznie kandydatury placówek muzealnych – nowo powstałych lub takich, które rozbudowały się lub stworzyły nową wystawę stałą – ocenia Komitet ds. Kultury, Nauki, Edukacji i Mediów Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. W tym roku o laury walczyło czterdziestu dziewięciu kandydatów. 4 grudnia 2015 roku, podczas posiedzenia Komitetu w Paryżu, zapadła decyzja, że zdobywcą nagrody w roku 2016 będzie Europejskie Centrum Solidarności w Gdańsku.

W ostatnich latach nagrodę otrzymały MUCEUM – Muzeum Cywilizacji Europejskiej i Śródziemnomorskiej z Marsylii (2015), Muzeum Baksı z Bayburt w Turcji (2014) i Muzeum Liverpoolu w Wielkiej Brytanii (2013). Statuetka przyznawana jest na rok, po czym trafia
do kolejnego laureata.

 

Dlaczego ECS?

Według Vesny Marjanovic, sprawozdawcy Nagrody Muzealnej w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy, posłanki z Serbii, muzeum jest „fascynującym przykładem instytucji kultury działającej na rzecz promocji wolności i solidarności. Wydarzenia, do których się odwołuje, i program instytucji czynią z niej forum współczesnej Europy. Udało się stworzyć z historii związku zawodowego Solidarność silne i poruszające źródło inspiracji dla aktywności i zaangażowania obywatelskiego”.

 

 O statuetce

ECS jako zwycięzca otrzyma na rok statuetkę z brązu „La femme aux beaux seins” (dosłownie: „Kobieta z pięknym biustem”) z 1969 roku – autorstwa Joana Miró, katalońskiego malarza, rzeźbiarza i ceramika – oraz dyplom. Rzeźba eksponowana będzie w ogrodzie zimowym.


Joan Miró (1893–1983) to artysta, który zyskał światową sławę i uznanie. Przyjaźnił się z Pablem Picassem i surrealistami. W jego twórczości można znaleźć tropy niemal wszystkich ważnych tendencji w sztuce współczesnej. Na styl Miró składają się radosne, żywe kolory, korespondujące z uproszczonymi formami, kojarzącymi się z rysunkami małego dziecka.
W 1954 roku Miró zdobył nagrodę na Biennale w Wenecji. Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku jego wielkość uznały największe muzea na świecie, organizując retrospektywne wystawy jego dzieł. Jego dekoracje ceramiczne trafiły m.in. do gmachu UNESCO w Paryżu i Uniwersytetu Harwarda. W 1974 roku Miró stworzył gobelin dla World Trade Center. Dzieło uległo zniszczeniu podczas ataku terrorystycznego 11 września 2001 roku.

POWRÓT/WSTECZ