Ukończyła studia z zakresu biologicznej ochrony wód, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera. Była pracownikiem naukowym w olsztyńskiej Akademii Rolniczo-Technicznej. Na początku lat osiemdziesiątych zaczęła działać w „Solidarności”, była represjonowana w stanie wojennym. Związana z Komisją Charytatywną Episkopatu Polski ds. Pomocy Osobom Represjonowanym. Od 1992 była przewodniczącą Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ „S”, zasiadała w Komisji Krajowej Związku. Wchodziła w skład Rady Ochrony Zdrowia działającej przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie.

W rządzie Jerzego Buzka od 1997 do 1999 pełniła funkcję ministra – członka Rady Ministrów ds. koordynowania reform społecznych. Później była prezesem Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych i szefową doradców premiera. W latach 1998–2002 była członkinią Komitetu Doradczego Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi.
W 2007 objęła stanowisko prezesa zarządu Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Jej inicjatywie Pomorze zawdzięcza m.in. rewitalizację gdyńskich terenów po Stoczni Gdynia i przeobrażenie ich w Bałtycki Port Nowych Technologii.

W 2015 roku została odznaczona francuskim krzyżem komandorskim Orderu Narodowego Zasługi.